Litografia przedstawia żołnierza grającego na mandolinie. Wzrok kieruje w bok, na ramionach ma narzucony niedbale płaszcz.
Muzyka stanowiła ważny element żołnierskiej codzienności. Wiele z pieśni, które powstały w czasie działalności legionów, są znane do dziś. Przykładem jest chociażby Marsz Pierwszej Kadrowej, napisany w 1914 r. przez żołnierza Tadeusza Oster-Ostrowskiego, czy – podobno ulubiona pieśń Józefa Piłsudskiego – My, Pierwsza Brygada, której autorami byli Andrzej Hałaciński i Tadeusz Biernacki.
Leopold Gottlieb urodził się w 1879 r. w Drohobyczu w zasymilowanej żydowskiej rodzinie. Był najmłodszym bratem malarza Maurycego Gottlieba. W latach 1896–1902 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Był przekonany o wspólnocie sztuk, czego wyrazem było członkostwo w Grupie Pięciu, do której należeli także Wlastimil Hofman, Mieczysław Jakimowicz, Jan Rembowski i Witold Wojtkiewicz. Gottlieb cieszył się coraz większym uznaniem, w 1908 r. dostał propozycję pracy w Szkole Rzemiosł Artystycznych „Becalel” w Jerozolimie. Pracował tam kilka miesięcy, jednak ostatecznie zrezygnował i osiadł w Paryżu. W latach I wojny światowej wstąpił do 1. Pułku Legionów Polskich, gdzie służył jako sanitariusz. Jego talent został dostrzeżony przez mjr. Leona Barbeckiego, który mianował go malarzem wojennym. W 1916 r. Gottlieb został zaproszony do Szwajcarii, gdzie litograf Johann Edwin Wolfsberger zorganizował wystawę o legionach. To właśnie tam powstał album Legiony Polskie. Malarz zmarł w Paryżu w 1934 r.
Teka Legiony Polskie została wydana w Warszawie w 1936 r., zawiera 22 litografie powstałe w Szwajcarii w 1916 r.
