Fotografia została wykonana w latach 20. lub 30. XX w. w Myślenicach lub jednej z sąsiednich miejscowości. Należy do zespołu ok. trzystu portretów indywidualnych i zbiorowych z okolic Myślenic utrwalonych w formie negatywu żelatynowo-srebrowego na płytkach szklanych. Dwanaście z nich przedstawia Żydów, niemal wyłącznie mężczyzn. Trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, kto jest autorem zdjęć, ale niektóre z nich mogą mieć związek z działającym w Myślenicach w okresie międzywojnia zakładem fotograficznym Stefanii i Adama Janowskich. Nie wiadomo, czy portrety myśleniczan wykonywali oni w ramach swojej działalności i na zamówienie klientów, czy też na zlecenie zainteresowanego lokalną kulturą etnografa lub folklorysty, na co mógłby wskazywać charakter kadrów.
Niezupełnie jasne są okoliczności pozyskania zespołu myślenickich fotografii przez Muzeum Etnograficzne w Krakowie, pewne jest jednak, że stało się to już za czasów jego pierwszego dyrektora, Seweryna Udzieli (1857–1937). Klisze szklane w specjalnie przygotowanych drewnianych skrzynkach, z oryginalnymi opisami Udzieli, są do dziś przechowywane w muzealnym archiwum. W latach 2018–2021 poddane zostały profesjonalnej konserwacji i digitalizacji oraz udostępnione online.
Napływ społeczności żydowskiej do Myślenic rozpoczął się, ze względu na obowiązujące ograniczenia (tzw. przywilej de non tolerandis Judaeis), stosunkowo późno, bo w latach 60. XIX w. U progu lat 20. następnego stulecia, czyli w czasie, gdy powstały opisywane fotografie, w mieście mieszkało 675 Żydów, stanowiących niemal jedną piątą ogółu mieszkańców. Mieli własny cmentarz, synagogę, mykwę i szkoły, zajmowali się głównie handlem i rzemiosłem. Szerokim echem w całym kraju odbiły się wydarzenia z 22/23 czerwca 1936 r., znane pod nazwą „marszu na Myślenice”. Nacjonalistyczne bojówki pod wodzą właściciela majątku w pobliskich Chorowicach, Adama Doboszyńskiego, ruszyły na miasto, odcinając je po drodze od linii telefonicznych. Po rozbrojeniu posterunku miejscowej policji, uzbrojona w rewolwery, pałki i siekiery banda rzuciła się na żydowskie sklepy. Wyniesiony ze zdemolowanych lokali towar, głównie materiały konfekcyjne, spłonął podpalony naftą na myślenickim rynku. Kilku Żydów zostało dotkliwie pobitych, podjęto także nieudaną próbę podpalenia synagogi. Historia żydowskich myśleniczan zakończyła się tragicznymi wydarzeniami latem 1942 r., gdy większość z nich wywieziono do obozu przejściowego w Skawinie, gdzie część wymordowano, a część deportowano do obozów zagłady w Bełżcu i Treblince.
Przedstawiona fotografia stanowi portret indywidualny starego Żyda, wykonany w plenerze. Mężczyzna ma siwą brodę i pejsy, a na głowie aksamitną jarmułkę. Ubrany jest w tradycyjny, długi jednorzędowy płaszcz, tzw. chałat (jid. kapote), zapinany na lewą stronę, oraz kamizelkę, białą koszulę i krawat. Prawą dłonią wspiera się o drewnianą laskę. Stoi na tle płóciennego ekranu, na którym namalowano metalowe ogrodzenie z dwoma białymi murowanymi słupkami, a za nim drzewa. Z prawej strony kadru widoczna jest ręka osoby podtrzymującej ruchome tło. Zdjęcie wykonano en face w ujęciu do kolan.
