Obiekty

Chanuka, ośmiodniowe Święto Świateł, upamiętnia zwycięstwo powstańców Judy Machabeusza nad wojskami syryjskimi w 165 r. p.n.e. Po oczyszczeniu Świątyni Jerozolimskiej z pogańskiego kultu i ponownym wyświęceniu ołtarza odnaleziono tylko jedno naczynie z rytualną oliwą służącą do oświetlenia przybytku. Za sprawą cudu oliwy tej wystarczyło, jak głosi tradycja, na osiem dni, czyli do czasu wyprodukowania nowej partii. Podczas Chanuki codziennie zapala się o jedną świecę więcej w ośmioramiennym świeczniku zwanym chanukiją, który umieszcza się w oknach lub przed drzwiami żydowskich domów. Świece zapala najstarszy mężczyzna w rodzinie. W czasie trwania święta nie powinno się pracować ani nawet studiować Tory. Zakazany jest również post (A. Unterman, Żydzi. Wiara i życie, Łódź 1989, s. 223–225).

Lampka chanukowa ze zbiorów Muzeum w Łowiczu, wykonana jest z mosiądzu. Składa się z podstawy podzielonej na osiem rynienek (pojemniczków na oliwę) i ozdobnej, ażurowej ścianki (z motywem palmety i dwóch lwów podtrzymujących kartusz z dwugłowym orłem pod koroną), a także dwóch profitek z tulejami do osadzenia świec. Elementy połączone są śrubami motylkowymi. Przedmiot nie jest sygnowany.