Ruth Baum urodziła się w 1922 roku w Warszawie, jako córka Emanuela Bekera i Fenicji z domu Dziury. Mieszkała na Muranowie. Od najmłodszych lat podejmowała próby literackie, debiutowała w 1937 r. na łamach „Małego Przeglądu”. Po wybuchu wojny uciekła wraz z rodziną starszego brata do ZSRR i do 1946 roku przebywała w Woroszyłowgradzie. Po powrocie do Polski w 1946 roku zamieszkała we [{"Miejsce - nazwa":"Wrocław (województwo dolnośląskie)"}]iu. Studiowała polonistykę, a następnie współpracowała z redakcją literacką [{"Miejsce - nazwa":"Wrocław (województwo dolnośląskie)"}]skiej rozgłośni radiowej i czasopismem „Fołks Sztyme”. W 1957 roku wraz z mężem wyemigrowała do Izraela. Pracowała w polskojęzycznej gazecie „Nowiny Kurier” i pisała reportaże. Szczególnie interesowała ją sytuacja osób na marginesie społeczeństwa – osób starszych, ubogich, migrantów. Jest autorką powieści opartych na wątkach autobiograficznych: „Życie nieromantyczne” (1974) oraz „Trzynasty miesiąc roku” (1976).
