Relacja dotyczy losów rodziny Marii i Aleksandra Pisiuk, którzy zostali przesiedleni z Wieńczony do Olsztyna, do którego dotarli 9 maja 1946 roku. W roku 1949 rodzina przeniosła się do Izraela. Informatorka, Pani Ewelina Cześnik, jest córką wieloletnich przyjaciół rodziny, którzy sprowadzili się do Olsztyna w podobnym czasie z Warszawy. Ponieważ Pisiukowie nie mieli dzieci, rozmówczyni stała się spadkobierczynią pamiątek po nich, które przekazała do Muzeum POLIN. W skład wspomnianej kolekcji wchodzą fotografie, dokumenty związane z „repatriacją” oraz późniejszą migracją rodziny do Izraela oraz przedstawienie Matki Boskiej Ostrobramskiej, które zdaniem rozmówczyni stanowiło dla nich pamiątkę-symbol rodzinnych stron. Informacje zawarte w relacji dotyczą przede wszystkim warunków życia rodziny Pisiuków oraz krewnych informatorki w powojennym Olsztynie, jak również relacji sąsiedzkich, jakie im towarzyszyły. W dalszej części wywiadu Pani Ewelina Cześnik włącza do narracji także informacje o własnych doświadczeniach kontaktu z przedstawicielami społeczności żydowskiej, a także wspomnienia jej rodziców dotyczące okresu II wojny światowej (w szczególności styczności z Gettem Warszawskim), z perspektywy świadków historii.
